من همیشه میگم ادم وقتی میره روی رینگ باید چشم روی همه چیز ببنده و همه خطراتشو به جون بخره وگرنه نمیتونه یه فایت عالی داشته باشه...
من بعد از مدتها توی مسابقه شرکت کردم و هیچگونه تمرینی هم طی شیش ماه گذشته نداشتم اما ریسکشو به جون خریدم وبه اصرارهای استاد جانم رفتم روی رینگ
راند اول رو بازی کردم و جلو بودم اما راند دوم یکم وحشی شدم و واقعا دست خودم نبود
نمیدونم تجربشو دارید یا نه ولی وقتی وسط فایت باشی دیگه به هیچی جز زدن فکر نمیکنی
خلاصه دیدم راند دوم داور داره اذیتم میکنه و هی وارنینگ میده،منم وقتی دیدم داور داره بازیو ازم میگیره زدم به سیم اخر و فقط زدم،برامم مهم نبود مسابقات چیه،هرچی فن بلد بودم از ووشو و کیک بوکسینگ رو زدم و خب خطاست وقتی حرکتی رو که قانون نیست زدن
حریفم واقعا داغون شد،درحین زدن داور اومد جلو که جدامون کنه که من واقعا نسبتا سهوی با مشت کوبیدم تو صورتش و سرش گیج رفت...
بجز حریفم که بعد از فایت همش پیش پزشک بود داور هم همش سعی میکرد عادی باشه اما م میدونستم واقعا بد زدم.عذر خواهی هم کردما ولی خب...
اخه واقعا دست من نبود،وقتی ببینم بازیو ازم میگیرن دیگه هدفم میشه زدن و خالی شدن که واقعا هم خالی شدم،عالی بود واقعا،دلم برای یه فایت پدر مادر دار و رینگی تنگ شده بود
البته استادم و بچهای تیم کلی حال کردن ازاین حرکتم ولی من عذاب وجدانشو دارم...بخاطرهمونم امتیازم کشید پایین و دوم شدم😑
بعداز این مسابقات با استاد جانم رفتیم یه مسابقه دیگه اما برای داوری رفتیم که یهو این داور که زدمو دیدم.کلی خجالت کشیدم و بازم ازش عذر خواهی کردم،اونم گفت نه عزیزم ما عادت داریم اشکال نداره.ولی منک میدونم کارم بد بود....
راستی توی این مدت نبودم واقعا سرم شلوغ بود.
درگیر مسابقات و این حرفا بودم.قبلشم که سحرم رفت دانشگاه و من داشتم کمکش میکردم برای رفتنش...اتفاقات زیادی افتاد که مهمترینش همینا بود.
ولی هنوز ناراحت داور و حریفمم😑
- يكشنبه ۶ اسفند ۹۶ , ۲۱:۱۱
