این هفته شبیه روزهای اول سال که همه چیز منظم و اوکی بود گذشت. من منظم تر جلو رفتم و بهتر عمل کردم.
متوجه یه مشکل شدم در خودم
اینکه به شدت انتقاد ناپذیرم. توی محل کار دلم میخواد اسطوره باشم و هیچ اعتراض و انتقادی به خودم و کارم وارد نشه.
اعصابم بد جور به هم میریزه. دلم میخواد اون لحظه گریه کنم یا جیغ بزنم یا حتی طرف رو بزنم له کنم که چرا به من انتقاد کرده.
واقعا مسخره اس. حتی نحوه بیان این انتقاد ها از طرف معاون اونقدر مودبانه و دوستانس که نمیتونم ذره ای ایراد بگیرم.
پس چرا اینجوری شدم؟
راجبش با همسر جان گاهی حرف میزنم. میگه سخت نگیر تو محل کار خیلی پیش میاد بهمون انتقاد بشه ، باید بپذیریم.
خب خیلی واسم سخته. اصلا دلم نمیخواد کسی بهم گیر بده.
- چهارشنبه ۹ آذر ۰۱ , ۱۵:۱۲
