آرمـــیتی

زمان ثابت کننده هرچیزیه، هیچوقت نمیشه با اطمینان قلبی و عقلی و صددرصدی راجب موضوعی یا شخصی نظر داد.

برام جالبه کسی رو که دوسش داشتم و دوست نسبتا نزدیکم میدونستم اخلاقش و کاراش عوض شده و هرچی میخوام منطقی باشم و بهش حق بدم اما بازم نمیتونم.

جالبه، حتی دارم نسبت به بقیه دوستام بجز یکی دونفر، شک میکنم، به دوستیشون به صمیمیتشون، به همه چیزشون.

چقدر این شک و بد بینی ها بده. هرچند من هروقت به چیزی شک کنم یا بد ببین بشم قطع حسم درست بوده، حس شیشمم حرف نداره...